Op een verhoging in de bocht van de Mekkersteeg ligt deze voormalige hallehuisboerderij. Oorspronkelijk had het een middenlangsdeel die nu in- en uitwendig bij het woongedeelte is getrokken. De kern van dit monument dateert uit de achttiende eeuw.

De hallehuisboerderij in de bocht van de Mekkersteeg. © Hans Barten

Dak en vensters

De boerderij is voorzien van een met pannen gedekt zadeldak met wolfseinden. De forse niet-oorspronkelijke schoorsteen staat midden op het dak. Het voorhuis heeft bij een verbouwing hoog opgetrokken zijgevels onder opgewipte dakvlakken gekregen. Daardoor is het dak nu geknikt. De voorgevel heeft drie en de rechter zijgevel  twee rechtafgesloten vensters van verschillende grootte met rollaag of hanenkam. Ze zijn voorzien van zesruits schuiframen en opgeklampte luiken. Rechts in de voorgevel bevindt zich een deurkozijn met bovenlicht en levensboom. Op de zaadzolder (plaats waar men vroeger de goederen droog kon bewaren) is een klein staand venster met opgeklampt luikje. In de zijgevels zijn de mestluikjes en gietijzeren ramen met zonnerad vervangen door grote vensters met luiken.

Beeldbepalend

Door de vele drastische ingrepen heeft het pand in feite alleen door de beeldbepalende ligging in de bocht van de Mekkersteeg en de Middelwaard een monumentale waarde. Vroeger was de Mekkersteeg door wateroverlast niet altijd begaanbaar. De weg werd rond 1820 verbeterd om voortaan te dienen als goede dwarsverbinding tussen de Maas- en Waaldorpen. In het jaarlijkse onderhoud werd voorzien door tol te heffen. De tolweg is echter nooit een succes geworden. In 1894 werd de Horssense tol weer opgeheven.

Het monument is niet voor publiek toegankelijk.