Eeuwenlang is het Land van Maas en Waal geteisterd door wateroverlast. Wateroverlast door de regen die maanden de velden blank zette, omdat het regenwater door de slechte afwatering van het gebied niet afgevoerd kon worden. Ook was er wateroverlast in de vorm van kwelwater dat bij hoge rivierstanden onder de dijken door kwam en vormde kruiend ijs een probleem. Tenslotte ook nog overstromingswater dat bij de tientallen dijkdoorbraken tussen 1600 en 1926 grote delen van Maas en Waal (en soms het hele gebied) onder water zette.

Provinciale Gelderse en Nijmeegse Courant, 13-2-1861 © Via Regionaal Archief Nijmegen/CC0
©J. Reijnen en J. van den Brink  CC-BY-NC
bron: www.mijngelderland.nl

Overstroming 1861

De Gelderlander deed verslag van de grote overstroming in Maas en Waal in 1861. Hieronder een fragment:

'Het was in de laatste dagen van januari 1861, dat de Waal die sinds enige tijd met een hechte ijs massa overdekt dicht gevroren zat, bij Nijmegen meermalen in beweging kwam. In de nacht van 31 januari op 1 februari zag deze kilometers lange ijs klomp kans zich ook verder benedenwaarts los te breken. Aan het beneden-einde van de uiterwaarden kon het water echter niet door vloeien. Het muurvaste ijs aan de ene kant en de dijk aan de andere kant vormde zodoende een trechter, die steeds smaller en nauwer werd. Het kon niet anders of het water, daarin op gevangen, moest tot een schikbarende hoogte worden opgestuwd. Onder de aanhoudende aanwas steeg het spoedig boven nood peil. De overloop werd gedurig sterker en liet zich steeds dreigender aanzien. Met hevig geruis stortte het water zich over de dijk, grote ijsstukken mee voerend, om het vernielingswerk nog te bespoedigen. Helaas, dat werk werd plotseling voltooid.

Een stuk der kaden aan de dijk te Leeuwen - even boven de afweg naar Wamel - werd eensklaps weg gestoken en geen menselijke krachtenspanning was in staat de verdere aandrang te keren. Het was 1 februari om 6 uur in de morgen. Een allerverschrikkelijkste verwoesting was het werk van een ogenblik. Ongeveer 12 huizen werden terstond in de woeste stroom meegesleurd en meerdere personen zag men onder hart verscheurende angst kreten, de het lawaai van de kolkende stort vloed nog overstemde, door de golven wegvoeren.'

Lees hier verder over de watersnood van 1799.