In mei 2020 verschijnt een boek gemaakt door het Comité 4 en 5 mei Ewijk. Een van de verhalen in het boek gaat over Piet Jansen. Piet Jansen woonde tijdens de Tweede Wereldoorlog in Ewijk.

Piet Jansen © privécollectie kinderen Jansen
©Comité 4 en 5 mei Ewijk, Arno Spin  CC-BY-SA
bron: www.mijngelderland.nl
Piet Janssen - helemaal links in grijze jas - in juni 1944 bij oprichting R.K.V.V.V. Ewijk © maker onbekend
Dochter Dien van Rens-Jansen bij de gedenksteen met de naam Piet Jansen op het Ereveld Emmerich © Arno Spin - CC-BY-SA

Piet Jansen woonde met zijn vrouw Zus Jacobs aan de Heemstraweg in Ewijk. Hij was chauffeur-monteur. In diensttijd was hij gelegerd in Soesterberg, als onderhoudsmonteur voor dienstauto’s en vliegtuigen. Zijn grote hobby was het maken van modelvliegtuigen.

Tewerkgesteld

Piet Jansen, moest zoals vele andere Nederlanders voor de bezetter in Duitsland gaan werken. Eens in de maand mochten ze naar huis om vrouw en kinderen te bezoeken. Hiervoor moesten ze een stempel van de Duitsers in de pas krijgen. Piet en zijn maat hadden een stempel nagemaakt dat bedoeld was om mensen waarvan de vader, moeder, vrouw of kinderen ziek waren een stempel in de pas kregen. Daardoor konden zij vaker naar huis.

Piet Koopmans

Toen Piet zelf met verlof in Ewijk was, werd hij gewaarschuwd dat de Duitsers van het vervalste stempel wisten en dat hij moest onderduiken. Op een gegeven ogenblik kwamen de Duitsers met NSB’ers in Ewijk aan. Ze vroegen Hend Tromp, de overbuurman, de weg naar Piet Jansen. Hend Tromp wist niet beter dan dat Piet Jansen in Winssen woonde bij Hotel De Tuin. Er was spraakverwarring want Piet Jansen werd in Ewijk aangesproken als Piet Koopmans. Zijn vader was al op jonge leeftijd gestorven en zijn stiefvader heette Koopmans. Vandaar die spraakverwarring.

Opgepakt

In Winssen werd duidelijk dat ze toch in Ewijk moesten zijn. Zo kwamen ze bij Zus aan de deur en zij zei dat Piet niet thuis was. Zij gingen weer, maar bleven in de buurt staan. Piet vroeg wie er aan de deur waren. Hij keek om de hoek van het huis om te zien of de kust veilig was. Helaas zagen ze hem pakten hem toch op.

Gevangenis Emmerich

Ze hebben hem mee genomen naar Amersfoort en van daaruit is hij naar de gevangenis in Emmerich gebracht. Op 23 juli 1944 heeft Zus nog een brief ontvangen vanuit de gevangenis. Op 6 oktober 1944 wilden enkele medegevangenen een vluchtpoging wagen. Piet wilde ook mee maar dit werd afgeraden door de anderen, omdat hij na een week zou vrijkomen. Piet is op de uitkijk gaan staan, zodat de anderen konden vluchten. Op 7 oktober is Emmerich gebombardeerd en vermoedelijk is Piet hierbij omgekomen. Zus, de vrouw van Piet, bleef achter met zes kinderen en in verwachting van het zevende wat hij nooit heeft geweten. Pita is geboren op 9 april 1945. Zus had altijd nog de hoop dat Piet nog eens thuis zou komen. Maar helaas mocht dat niet zo zijn.

Gedenkstenen

Piets naam staat op het Nederlands Ereveld in Düsseldorf-Sud. Pas jaren later de familie erachter dat er in Emmerich op het Ereveld ook een gedenksteen is met Piet’s naam en van nog een persoon, Andries Postma. In 1964 op 27 maart heeft de gemeenteraad van Ewijk een straatnaam naar hem vernoemd.

Vaker naar huis met een vervalst stempel