Onder water en onder de grond

In de loop der eeuwen is de functie van het kasteel veranderd en in de negentiende eeuw doet het kasteel dienst als klooster. De toenmalige bewoners, de Zusters Clarissen, laten omstreeks 1893 de gracht dempen voor de aanbouw van een nieuwe kapel. Door de demping zijn de objecten op de bodem van de gracht goed bewaard gebleven.

Snavelkan

Tijdens de restauratiewerkzaamheden van het kasteel wordt de kapel afgebroken en de gracht uitgegraven. Daarbij is een enorme hoeveelheid aan gebruiksvoorwerpen terug gevonden. De opgegraven vondsten bestaan voor een groot deel uit stukken serviesgoed en tafelgerei. Het gebruiksaardewerk is grotendeels in scherven teruggevonden, maar er zijn ook vele stukken intact gebleven. Bijvoorbeeld diverse aardewerken kommen en potten, een wijnfles van groen glas daterend van ca. 1600 met het wapen Van Arkel en een zeldzame bronzen snavelkan uit de veertiende eeuw. 

Kogels

Er is niet enkel serviesgoed gevonden, ook zijn een vijftiende-eeuws pijpaarden Mariabeeldje, enorme hoeveelheden stenen kogels die vroeger bij belegeringen van het kasteel werden gebruikt, twee zestiende-eeuwse zilveren toiletgarnituren, een zilveren lepel en een stijgbeugel met gotische versiering uit de vijftiende eeuw boven water gekomen. 

De uitzonderlijke betekenis van al deze vondsten ligt in het feit dat de voorwerpen afkomstig zijn van de kasteelbewoners. Ze vertellen het verhaal van de wooncultuur op het kasteel waar ze nu worden tentoongesteld.