Dit monument vormt een ruimtebepalend element op de hoek van het Hoog, het middeleeuwse kerkplein. Het gebouw zelf is onopvallend door de eenvoudige, harmonische architectuur. Het van baksteen opgetrokken woonhuis is voorzien van een zadeldak, gedekt met gesmoorde gegolfde Friese pannen. De voorgevel is symmetrisch, met in het midden een portiek met paneeldeuren. Ter weerszijden hiervan is een venster met schuiframen. Op de zolder zijn eveneens twee vensters, voorzien van segmentbogen met schuiframen. De gevels zijn afgewerkt met een windveer.

Voormalige pastorie aan de Kerkweg. Fotografie Hans Barten
Voormalig pastorie. Fotografie Hans Barten

De Weem

Toen de katholieken van Afferden in 1621 hun kerk op het Hoog moesten overdragen aan de protestanten, gold dit ook voor het aan de kerk grenzende perceel de Weem waar de middeleeuwse katholieke pastorie op stond. Weem is een oud woord voor pastorietuin. De pastorie is door de Afferdense dominees nooit bewoond; zij hebben altijd deftig in Druten gezeten. De katholieken kregen, na het terugkrijgen van hun oude kerk, de Weem in 1818 weer in bezit. In 1890 werd het bij de woning liggend perceel van 1,3 bunder (hectare) deels afgegraven voor het ophogen van het bouwterrein voor de nieuwe kerk aan de Koningstraat.

Priesterwoning

De pastorie bleef staan. In 1918 werd de Weem door de kerk verkocht. Het woonhuis werd grotendeels gesloopt en vervangen door het huidige pand. Dit monument ontleent zijn status niet aan zijn architectonische schoonheid, maar bewaart in zijn achter- en ondergrond de herinnering aan de eerste priesterwoning die in Afferden werd gebouwd, in rechtstreekse samenhang met de al sinds 1165 bekende St. Victorkerk.

Het monument is niet toegankelijk voor publiek.